آدما گروه بندی میشن...چرایی این قضیه رو نمیدونم ولی میدونم هر روز یه طبقه بندی جدید به این قضایا اضافه میشه.

آدما توی گروه بندی من دوتا دسته میشن اونایی که خوبن و اونایی که به عشق نمیرسن، گروه دوم بهترن!

آدمایی که خوبن یه راه همیشگی و کلیشه ای رو توی زندگیشون انتخاب میکن و توش قدم میزارن. دسته ی اول معمولا به اون چیزی که میخوان میرسن و سختی های زندگیشون بعد از رسیدن به آرمان هاشونه.

گروه دوم ...بهترن! اما معلوم نیست و ممکنه توی هر قالبی اونا رو ببینی. معمولا آرمان هاشون بلنده و همین کار رو سخت می کنه...اول باید به  آرمانات برسی اونجا میشه که مجبور میشی از همه چیزت بزنی و تا بری و برسی اونجا میشه که عشقو توی کل وجودت توی تمام رگ هات و توی تک تک سلول هات حس میکنی اما زندگی خیلی بهت سخت گرفته، تو هم سخت شدی و دیگه نمیتونی اونقدر حس وجودیتو، اون چیزی که بیشتر از بقیه داری رو، ابراز کنی.

بهتر ها همیشه از « از دست دادن» رنج میبرن. اینطور میشه که حاضر میشن اونایی که بیشتر از همه دوستشون دارن رو از دست بدن و بعد دیگه اجازه ی ورود کسی رو به قلب و ذهنشون نمیدن...بهتر ها همیشه بی رحم به نظر میان هر چند اونا دارن با کل وجودشون به جهان رحم میکنن...

#تگ